ବିଜୁଳି ଉବାଚ

ଗ୍ରାହକ ଉବାଚ:        ଆହେ ଦୟାମୟ ଟାଟା ପାଓ୍ବାର

                           ଘେନ ଦୟାବହି ଆମ ଗୁହାର

                            ଜଳ ସ୍ଥଳ ବନ ଗିରି ଆକାଶ

                            ଦେଲ ସବୁ ଆଡେ଼ ତୁମେ ପ୍ରକାଶ

                            ହେଲେ ଆମକୁ ଛାଡିଲ କିମ୍ପାଇଁ

                             ଆମେ ବିଲ୍ କଣ ପଇଠୁ ନାଇଁ?

ଟାଟା ପାଓ୍ବାର ଉବାଚ: ଆମେ ଏତିକି ଶିଖିଛୁ ସାଇ ହେ

                            ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନ ବିଜୁଳି ଦେବୁ ନାହିଁ ହେ

                            ତମେ ଯାହା କରିବା କଥା କର ହେ

                            ଆମେ କାହାକୁ ଭୟ କରୁନୁ ହେ 

ଗ୍ରାହକ ଉବାଚ:         ଆମ ଇନଭର୍ଟର ଚ୍ଚାର୍ଜ ଆଉ ନାହିଁରେ

                            ଦୟା କଲେ ଆମେ ବଞ୍ଚି ଯିବୁରେ

                            ଆହେ ଦୟାମୟ ନେସ୍କୋ ପାଓ୍ବାର

                            ବାର ଘଣ୍ଟା ହେଲାଣି ବନ୍ଦ ଆମର

                            କୁହ କାରଣ  ଏହି ସମସ୍ୟାର

                            ଆଉ ସାଥି ଦେଉନି ଇନଭର୍ଟର

                            ନାହିଁ ସକାଳୁ ଆଉ ତ ବରଷା

                            ଆଉ ପାଉନାହିଁ ତମ ଭରସା

                            ଶୀଘ୍ର ଦିଅ ଆମକୁ ଅଳପ ଆଶା

                            ନହେଲେ ଶରଣ ପଶିବୁ ଛାମୁଙ୍କ ସହସା

 ଛାମୁ ଉବାଚ:           ଆହେ ବାସିନ୍ଦା ମୋ ପ୍ରିୟ ରାଜ୍ୟର

                            କଣ  କୁହ  ଏବେ ସବୁ ସମାଚାର 

                            ଆଛା, ବିଜୁଳି ନାହିଁ କି ତମର 

                            ଆଲୋଚନା କରି ଦେବି ଉତ୍ତର

                            ଶକ୍ତି ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ କିଏ ମୋ’ର?

                           ତାଙ୍କ ନାମ ମନେ ଅଛି କୁହ କାହାର? 

ସଚିବ ଉବାଚ:          ଆହେ ପ୍ରିୟ ଛାମୁ ତମେ ଆମର                        

                            ସକାଳୁ ମୁଁ ଯିବି ବିଜୁଳି ସେଣ୍ଟର

                            ଛନ୍ଦି ଦେବି ଯାଇ ମୁଁ ସବୁ ତାର 

                            ଆଉ ହେବନାହିଁ ସମସ୍ୟା ଘୋର

ଚାନ୍ଦିପୁରରୁ ଚନ୍ଦନେଶର୍ ଉଡାଯାହାଜ ଉଡା଼ଣ…

ଚାନ୍ଦିପୁର ବିମାନଘାଟୀ ଭିତ୍ର କଥା👇

ଗେଟ୍ ପାଖ୍ର ଘୁଷଣା କଲାବାଲି :-

ଏ କାଡ଼ ଗଲ ସବୁ?

ଏ ଚାଲିଆସତ ଖର୍ ଖର୍, ଏ ଆଉ ଡେରି କରନି, ଗାଡ଼ି ଛାଡ଼ି ଦବ ଚାଲିଆସ!

ଏ ଆଉ ଗାଡ଼ି ନାହିଁ ଚନ୍ଦନେଶର୍ ଯାଇତେ,ନୁରାନି ବି ଚାଲିଗଲାଣି ଏ!

ଏ ଯିଏ ବେଢ଼ା ପାର୍ ହେଇ ଏବାଡ଼କୁ ଆସିବ, ମାରିକି ତା ଟେଙ୍ଗରି ଛୁଟା କରିଦେବେ ଆମ ନୁକ,ମୁଁ ଡାକିମି ଗୁଟେ ଗୁଟେ କରି ସେବେଳକୁ ଧାଡ଼ି ବାନ୍ଧିକି ଜଣ୍କ ପରେ ଜଣେ ଆସିବ,ଚଡ଼କ ମେଳା ରଙ୍କ ଭିଡ଼ କନେ କୁହୁର୍ କୁଟା ଖାଇବ।

ବାହାବଳପୁର ଆଉ ବଳରାମଗଡି଼ରୁ ଯେମାନେ ଆସିଛ ସଭା ପଛ୍ର ଚଢି଼ବ ଗାଡ଼ି,ଏ ସେ ମାଛ ଯେ ଆଣିଚ ତାକୁ ମଥାର ନେଇକି ଯିବନି, ଗେଟ୍ କତ୍ର ଟୁକନ୍ ଥିବ ତାକୁ ଦବ ସେ ରଖିଦବ, ଉହ୍ଲେଇବା ଆଗ୍ରୁ ତାକୁ କହିନେ ସେ ଖୁଲିକି ରଖିଥିବ।

ଉଡାଯାହାଜ ଭିତ୍ର କଥା!

ମୁଁ ମିଲି ଆଉ ମ ସାଥ୍ର ଯିଏ ଅଛି ସିଏ କୁନି, ଆମର କାମ ହେଲା ଭିତରେ ତମ କଥା ବୁଝିବା,ଉଁଛୁକା ଆମର ଉଡାଯାହାଜ ଉଡିବା ସମୟ ହେଇଗଲାଣି,ସିଟ୍ ରେ ବିସିଯାଅ ସମସ୍ତେ ଥିରିକି ,ଦଉଡ଼ି କୁ କସିକି ବାନ୍ଧି ଦବ,ଠିକ ନପାଇନେ ମତେ ନହେନେ କୁନିକୁ ଡାକିବ ସେ ମଥା ଉପ୍ର ନାଇଟ ଜଳେଇ।

ସୁରକ୍ଷା ବିଷୟରେ କହିଦିଏ,ସିଟ୍ ପଛ୍ର ଗୁଟେ କାଗଜ ଅଛି ତାକୁ ବି ପଢିବ।

ଏ ବିମାନର ଦିଟିଆ ଦୁଆର ଆଗ୍ର ଅଛି ଆଉ ଦିଟିଆ ପଛ୍ର,ସିଟ୍ର ବସିଥିବ ଯେଯାଏଁ ଦଉଡ଼ି ଖୁଲିବନି,ହଗ/ମୁତ ନାଗି ଜଣେ ଜଣକା ଯିବ,ପଛ୍ର ଆଉ ଆଗ୍ର ଦିବାଡ଼ ଅଛି ପାଇଖାନା।

 ଆକ୍ ପାକ୍ ହବନି, ସମସ୍ତଙ୍କୁ ହଗିତେ ଆଉ ମୁତିତେ ଦିଆହବ।

 ଦୁଗତା ଆଉ ବିଡି ଟାଣିତେ ଯାହାର ମନ ତାକୁ ଆମର ଦୁଆର ଖୁଲିକି ଠେଲିଦେବା ତଳକୁ, ସାବଧାନ!

 ମଝିର ଯେତେବେଳେ ସମୁଦ୍ର ଉପରେ ଯିବ ହଲିବ ଟିକେ ଯାହାଜ,ହୁରି କରିବନି କେହି, ଆମ ଡାଇଭର୍ ଉସ୍ତାଦ ନୁକ,ବାଲେସରରୁ ଚନ୍ଦନେଶର୍ ଆଗ୍ରୁ ବସ୍ ଚଲେଇ ୪ ଘଣ୍ଟାର ପହଞ୍ଚଉ ଥିଲା।

 ଯଦି ଏମର୍ଜେନ୍ସି ହେଲା ପାଣିର ଉହ୍ଲେଇବା, ଆମର ତ ସବୁ ସମୁଦ୍ର ପାଖ ନୁକ ପହଁରିକି ପଳେଇବ ଘରକୁ, ଆଉ ଯିଏ ସିଖିନ ପହଁରା ସିଏ ପିମ୍ପିଡି଼ ଖୁଜ,ମିଳିନେ ଖାଇଦିଅ ନହେନେ ଯାହା ହବା କଥା ହବ!

 ସ୍ବାଗତ ପାଇଁ ଆଉ ଟିକେ ପରେ କୁନି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଡାବ ଗୁଟେ ଗୁଟେ ଦବ,ପିଇକି ସେଟା ଘର୍କୁ ନେଇଯିବ କାଟିକି ଶସ ଖାଇବ।

 ବେଲା ଆଉ ଭୁଜା ଖୁଲିକି ରଖିଥିବ ମୁଁ ଦେଉଳା ହାଟ ଦମ୍ ନେଇକି ଗନେ ତାକୁ ଗୁଳେଇ ଖାଇବ,ବମ୍ ଦରକାର ହେନେ ମତେ ଡାକ ଛାଡିବ,ଗୁଟେରୁ ଅଧିକା କାହାକୁ ଦିଆ ହବନି।

 ମଝିର କେଠି ଛିଡ଼ା ହବନି ଯାହାଜ, ଯାହାର ଯାହା ଦେଖିତେ ଇଛା ଝରକା ବାଟେ ଦେଖିବ,ଦୁଆର ପାଖ୍ର ଯିଏ ବସିଛ ସିଏ ନାମ୍ପୋ ପହଞ୍ଚିନେ କହିବ,ହେନେ ଖୁଲିବନି ଦୁଆର, ନହେନେ ଯାହାନ ଗନେ ଆମକୁ ଦୁଷ ଦବନି।

 ଚନ୍ଦନେଶର୍ ମନ୍ଦିର ଦେଖା ଗନେ କୁନି ଆସିକି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭୁଗରେଇ ପାନ ଖଣ୍ଡେ ଖଣ୍ଡ ଦବ,ଖାଇକି ଉହ୍ଲେଇବ।

 ଆକ୍ ପାକ୍ ନହେଇ ଯିଏ ଯାହାର ବୁଜୁଳି ନେଇ ଯିବ,ହଜିନେ ଆମକୁ କହିବନି।

 ଜୟ ବାବା ଚନ୍ଦନେଶର୍ ହୁରି କରି ଓହ୍ଲେଇବା🙏

* ଲେଖା ବ୍ୟଙ୍ଗ ଓ୍ବେବସାଇଟ୍ ପୁରୁଣା ରେଡ଼ିଓରେ ପ୍ରକାଶ କରିଥିବାରୁ ସମ୍ପାଦକଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ।
*ଚିତ୍ର ଟି ପାଇଁ ସ୍ବିଟି ଦାସଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ 🙏

ମୟୁରଭଞ୍ଜିଆ ଭାଷାରେ ଉଡାଜାହଜ ଭିତର ଘୋଷଣା…

ଚଢି଼ବା ଗେଟ୍ ପାଖରେ…
ଘୁଷଣାକାରୀ-
ଏଟା ଶେଷ୍ ଘୁଷଣା,ଆ ପରେ ଆଉ କହିମିନି,ରାସଗୁବିନ୍ଦ୍ ପୁର୍ ବିମାନଘାଟିରେ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ସ୍ବାଗତ୍ କରୁଚୁ।
ଆଉ କିଛିସମୟ୍ ପରେ ଶରତ-ଠାକୁର୍ ମୁଣ୍ଡା ଯିବା ନାଗି  ଉଡାଯାହାଜ୍ ଗେଟ୍ ପାଖ୍ କୁ ଯାଇତେ ହେବ,ଲଗନ୍ ଲଗନ୍ ହିଜୁପେଁ,ଆଉଥରେ କହି ରଖୁଚି ମୁଢି଼ ଟିଣ କେହି ଭିତରକୁ ନେବନି ଗୋ,ସବୁଗା ଲଗେଜ୍ ରେ ଯିବ,ଯଦି ଭିତର୍ କୁ ଗଲା ଆମର୍ ଯେ ପାଇଲଟ୍ ଟା ସେଟା ମୁଢି଼ ଦେଖିନେ ସବୁକଥା ଭୁଲିଯାଏ।ଶରତ ଯିବା ରାସ୍ତା ଭୁଲିକି ଯଦି ବାଉନଘାଟୀ ନେଇଗଲା ତାହେନେ  ଆମ୍ କୁ କହିବନି।
ଉଡାଯାହାଜ ଗେଟ୍ ପାଖରେ
ନମସ୍କାର,ସିଟ୍ ନମ୍ବର?
୨୩ ବ
ଚେଣ୍ଟରି ହାତ ବାଟେ ଯାଅ ସିଧା
୨୧ ଅ
ଭାତ୍ ଖିଆ  ହାତ ବାଟେ ପଛ୍ କୁ
ସମସ୍ତେ ନିଜ ସିଟ୍ ରେ ବସିବା ପରେ….
ହେଲୋ ହେଲୋ ବୁବା ଆଉ ବୁଇ ମାନେ
ମର୍ କଥା ଗା ଶୁଭୁଚିନା ପଛ୍ କୁ?
ମୁଁ ଉଡାଯାହାଜ୍ ର ମେନ୍ ନୁକ ପାଇଲଟ୍ କୁ ଛାଡ଼ି, ନାଁ ମର୍ ମାଗିପମା,ଘର୍ ଟା ମର୍ ଶରତ୍ ପାଖ ଦିଲେଶ୍ବର,ମତେ ଓଡ଼ିଆ,ଖଣ୍ଡି ଇଂରାଜୀ,ଫାଳେ ହିନ୍ଦୀ ଆଉ ଦେଢ଼ ବଙ୍ଗାଳୀ ଭାଷା ଆସେ,ସାନ୍ତାଳୀ କିନ୍ତୁ ଭଲ୍ ସେ ଆସେ।
ମ ସହିତ ଆଉ ଦି ଜଣ ଅଛନ୍ତି ଜଣେ ସୁକ୍ରୀ ଆଉ ଜଣେ ମାଲି,ସୁବିଧା ଅସୁବିଧା ହେନେ ବସ୍ ବା ଜାଗା ଉପ୍ ରେ ଗୁଟେ ସୁଇଚ୍ ଅଛି ସେଟାକୁ ଚିପିନେ ଆମେ ଆସ୍ ବୁ ତମର୍ ଭଲ୍ ମନ୍ଦ୍ ପଚାରିତେ।
ଆମର୍ ଯେ ପାଇଲଟ୍ ତାଙ୍କର୍ ନାଁ ଟା ନିନ୍ ବାବୁ,ତାଙ୍କ ବାପଗୁସାପ ଲାଲ୍ ସାହେବ ଗାଡ଼ି ଚଲଉଥିଲେ,ଇଏ କିଛ ଦିନ୍ ହେଲିକପ୍ଟର୍ ଡାଇଭର୍ ଥିଲେ,ସରକାରଙ୍କ ଆଜିକାଲି ହେଲିକପ୍ଟର୍ ଉପରେ ଚଢଉ ଦେଖି ଚାକିରି ଛାଡ଼ି ଏଠି।
ତାଙ୍କ ସାଥିର ଯିଏ ଅଛି ତାର୍ ନାଁ ଟି ଟିକନ୍,କିଛି  କାମ୍ ଧନ୍ଦା ନଥିଲା ବୁଲି ତାର୍ ବାପଟା ପଠେଇଚି ଉଡାଯାହାଜ ଚଲେଇତେ,ମଝର୍ ମଝର୍ ଅଟ ପାଇଲଟ୍ କନେ ସିଏ ପାଇଲଟ୍ ନାଗି ଚା ପାଣି ଯୁଗାଏ।
ସୁରକ୍ଷା ବିଷୟରେ ଏଇନା କହିମି,ସମସ୍ତେ ଭଲ୍ ସେ ମନ୍ ଦେଇକି ଶୁଣ୍ ବ,ସିଟ୍ ଆଗ ପଟ୍ ରେ ଗୁଟେ କାଗ୍ଜ ଅଛି ସେଟାକୁ ବି ପଢ଼୍ ବ।
ସିଟ୍ ରେ ଯେ ବୁବେଇ ବରେହି ନାଗିଚି ତାକୁ କସିକି ବାନ୍ଧାଦବ ପେଟ ଉପରେ, ଛୁଟ ଛୁଆ ପୁଆ ଥିନେ ମାଲିକୁ କହିବ ଆଉଗୁଟେ ବରେହି ଦେବ।
ଆମର୍ ଏଇ ଜାହଜର ଚାର୍ ଟା କବାଟ ଅଛି ଯେଟାକୁ ଏମର୍ଜେନ୍ସି କହନ୍ତି,୨ ଟା ଆଗ ର୍ ଆଉ ୨ଟା ପଛ୍ କୁ।
ଶିମିଳିପାଳ୍ ଉପର୍ ଦେଇକି ଗନେ ଆଉ ଯଦି ଦେବକୁଣ୍ଡିଆ ମେଘ ଘଟ୍ କି ରହିଲା ତାହେନେ ଉଡାଯାହାଜ ଟିକେ ହଲିଲା ରଙ୍କ ନାଗିବ,ମା ହିଙ୍ଗୁଳାଙ୍କୁ ଡାକି ଆଖି ବନ୍ଦ୍ କରି ଖାସି ଗୁଟା ମାନ୍ ସିକ୍ କରି ଦେବ।
ଯେ ସିଟ୍ ର ବସିଚ ତା ତଳେ ଗୁଟେ ଜାକେଟ୍ ରଙ୍କ  ଅଛି ଯଦି କେତେବେଳେ ଇଂଜିନ୍ ଖରାପ ନାଗି ବୁଢା଼ବଳଙ୍ଗର ଉଲ୍ହେଇତେ ପଡିଲା ତାହେନେ ସେଟାକୁ ପିନ୍ଧି  ଫୁଙ୍କି ଦେବ ଫୁଲି ଗନେ ଡେଇଁପଡିବ ପାଣିକୁ,ଅଣ୍ଟା ଭାଙ୍ଗିନେ ଆମେ ଦାୟୀ ନୁହେଁ,ନଦୀର ପାଣି ବେଶି ନାହିଁ ଆମେ କିସ କରିବା।
ଆଉ ଭିତ୍ ର ଯଦି ପବନ୍ କମିଗଲା ତାହେନେସେ ଉପରୁ ଗୁଟେ ମୁଖା ଖସିବ,ତାକୁ ବାନ୍ଧିଦବ ଭଲ୍ ସେ,ଆଗ ନିଜେ ବାନ୍ଧ ବ ତାପରେ କଡ଼ ନୁକ କଥା ଭାବ୍ ବ।
ବେଗ୍ ପତ୍ର ଯାହା ଆଣିଚ ତାକୁ ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ  ନହେନେ ଗୁଡ଼ ତଳେ ରଖିବ,ଗଞ୍ଜା ନଢେଇନାଗି ଯିଏ ଶରତ ହାଟକୁ ଯାଉଚ ଆଉ ବେଗ୍ ରେ ଯଦି ଗଞ୍ଜା ରଖିଚ ତାହେନେ ତା ଖାଇବା ନାଗି ଖୁଦ ଆମେ ଦେବୁନି,ତମେ ତମର୍ ବେବସ୍ଥା କର୍ ବ।
ଆଉ କିଛି ସମୟ ପରେ ମାଲି ଆଉ ମୁଁ ଖାଇବା ନେଇକି ଯିବା,କେର୍ କ ହାଟରୁ ଯେ ଖାସିଟା ଆଣିଥିଲୁ ଗତଥର ତାର୍ କସା ଆଉ ବାର୍ପଦା ମୁଢି଼ ଆଜିର ଖାଇବା ମେନୁରେ ଅଛି,ଆଉଗୁଟେ କଥା,ଖାଇକି ଝର୍କା ପଟେ ହାଡ଼ ଫିଙ୍ଗିନେ ଆସ୍ କି ତମ୍ ରି ଉପରେ ପଡ୍ ବ,ଖାଇତେ ଯେ ଶାଳ୍ ପତ୍ର ଠୁଲା ଦେବା ସେଥ୍ ର ରଖ୍ ବ।
ଆଉ ଗୁଟେ ମେନ୍ କଥା,ବିଡି଼ ଫିଡି଼ ଟଣା ମନା ଏଠି,ପାଇଖାନା ଭିତ୍ ର ବି ନୁହେଁ,ଘର ପହଞ୍ଚିନେ ଯେତେ ପିଇବ ପିଅ ଆମର୍ କିଛି କହିବାର୍ ନାହିଁ।
ସାମ୍ ନାର ଯେ ଟିଭି ଅଛି ସେଥିର ଛଉ ନାଚ ଦେଖିକି ଘର ଯାଏଁ ପହଞ୍ଚି ଯାଅ  ଏତ୍ କି କହି ମୁଁ ରହୁଚି।
ଉହ୍ଲେଇଲା ବେଳକୁ ଦେଖିକି ଜିନିଷ କାଢିବ ଉପରୁ କାହା ମଥାଫଥା ଫଟେଇବନି।
ଏଇନା ଆମେ ଶରତ୍ ପହଞ୍ଚିବା,ସବୁ ଫେର୍ ସେ ସେ ବରେହି ବାନ୍ଧି ମାରାଂବୁରୁ,ମା ବାସୁଳୀ,ମା ଜ୍ବାଲାମୁଖି,ମା ହିଙ୍ଗୁଳାଙ୍କୁ ଡାକ ଭଲ୍ ସେ ପହଞ୍ଚି ଗଲ ବୁଲି।






ଲେଖାଟି ବ୍ୟଙ୍ଗ ଲେଖା ପ୍ରକାଶ କରୁଥିବା ପୁରୁଣା ରେଡିଓ ଓ୍ବେବସାଇଟରେ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା, ସମ୍ପାଦକଙ୍କ ଅନୁମତି ନେଇ ପୁଣିଥରେ ଏଇଠି ପ୍ରକାଶ କରୁଛି। ଚିତ୍ର ପାଇଁ ଶ୍ରୀ ସୁଜିତ ଦାସଙ୍କୁ ଅଶେଷ ଧନ୍ୟବାଦ।