ଚଢି଼ବା ଗେଟ୍ ପାଖରେ…
ଘୁଷଣାକାରୀ-
ଏଟା ଶେଷ୍ ଘୁଷଣା,ଆ ପରେ ଆଉ କହିମିନି,ରାସଗୁବିନ୍ଦ୍ ପୁର୍ ବିମାନଘାଟିରେ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ସ୍ବାଗତ୍ କରୁଚୁ।
ଆଉ କିଛିସମୟ୍ ପରେ ଶରତ-ଠାକୁର୍ ମୁଣ୍ଡା ଯିବା ନାଗି ଉଡାଯାହାଜ୍ ଗେଟ୍ ପାଖ୍ କୁ ଯାଇତେ ହେବ,ଲଗନ୍ ଲଗନ୍ ହିଜୁପେଁ,ଆଉଥରେ କହି ରଖୁଚି ମୁଢି଼ ଟିଣ କେହି ଭିତରକୁ ନେବନି ଗୋ,ସବୁଗା ଲଗେଜ୍ ରେ ଯିବ,ଯଦି ଭିତର୍ କୁ ଗଲା ଆମର୍ ଯେ ପାଇଲଟ୍ ଟା ସେଟା ମୁଢି଼ ଦେଖିନେ ସବୁକଥା ଭୁଲିଯାଏ।ଶରତ ଯିବା ରାସ୍ତା ଭୁଲିକି ଯଦି ବାଉନଘାଟୀ ନେଇଗଲା ତାହେନେ ଆମ୍ କୁ କହିବନି।
ଉଡାଯାହାଜ ଗେଟ୍ ପାଖରେ
ନମସ୍କାର,ସିଟ୍ ନମ୍ବର?
୨୩ ବ
ଚେଣ୍ଟରି ହାତ ବାଟେ ଯାଅ ସିଧା
୨୧ ଅ
ଭାତ୍ ଖିଆ ହାତ ବାଟେ ପଛ୍ କୁ
ସମସ୍ତେ ନିଜ ସିଟ୍ ରେ ବସିବା ପରେ….
ହେଲୋ ହେଲୋ ବୁବା ଆଉ ବୁଇ ମାନେ
ମର୍ କଥା ଗା ଶୁଭୁଚିନା ପଛ୍ କୁ?
ମୁଁ ଉଡାଯାହାଜ୍ ର ମେନ୍ ନୁକ ପାଇଲଟ୍ କୁ ଛାଡ଼ି, ନାଁ ମର୍ ମାଗିପମା,ଘର୍ ଟା ମର୍ ଶରତ୍ ପାଖ ଦିଲେଶ୍ବର,ମତେ ଓଡ଼ିଆ,ଖଣ୍ଡି ଇଂରାଜୀ,ଫାଳେ ହିନ୍ଦୀ ଆଉ ଦେଢ଼ ବଙ୍ଗାଳୀ ଭାଷା ଆସେ,ସାନ୍ତାଳୀ କିନ୍ତୁ ଭଲ୍ ସେ ଆସେ।
ମ ସହିତ ଆଉ ଦି ଜଣ ଅଛନ୍ତି ଜଣେ ସୁକ୍ରୀ ଆଉ ଜଣେ ମାଲି,ସୁବିଧା ଅସୁବିଧା ହେନେ ବସ୍ ବା ଜାଗା ଉପ୍ ରେ ଗୁଟେ ସୁଇଚ୍ ଅଛି ସେଟାକୁ ଚିପିନେ ଆମେ ଆସ୍ ବୁ ତମର୍ ଭଲ୍ ମନ୍ଦ୍ ପଚାରିତେ।
ଆମର୍ ଯେ ପାଇଲଟ୍ ତାଙ୍କର୍ ନାଁ ଟା ନିନ୍ ବାବୁ,ତାଙ୍କ ବାପଗୁସାପ ଲାଲ୍ ସାହେବ ଗାଡ଼ି ଚଲଉଥିଲେ,ଇଏ କିଛ ଦିନ୍ ହେଲିକପ୍ଟର୍ ଡାଇଭର୍ ଥିଲେ,ସରକାରଙ୍କ ଆଜିକାଲି ହେଲିକପ୍ଟର୍ ଉପରେ ଚଢଉ ଦେଖି ଚାକିରି ଛାଡ଼ି ଏଠି।
ତାଙ୍କ ସାଥିର ଯିଏ ଅଛି ତାର୍ ନାଁ ଟି ଟିକନ୍,କିଛି କାମ୍ ଧନ୍ଦା ନଥିଲା ବୁଲି ତାର୍ ବାପଟା ପଠେଇଚି ଉଡାଯାହାଜ ଚଲେଇତେ,ମଝର୍ ମଝର୍ ଅଟ ପାଇଲଟ୍ କନେ ସିଏ ପାଇଲଟ୍ ନାଗି ଚା ପାଣି ଯୁଗାଏ।
ସୁରକ୍ଷା ବିଷୟରେ ଏଇନା କହିମି,ସମସ୍ତେ ଭଲ୍ ସେ ମନ୍ ଦେଇକି ଶୁଣ୍ ବ,ସିଟ୍ ଆଗ ପଟ୍ ରେ ଗୁଟେ କାଗ୍ଜ ଅଛି ସେଟାକୁ ବି ପଢ଼୍ ବ।
ସିଟ୍ ରେ ଯେ ବୁବେଇ ବରେହି ନାଗିଚି ତାକୁ କସିକି ବାନ୍ଧାଦବ ପେଟ ଉପରେ, ଛୁଟ ଛୁଆ ପୁଆ ଥିନେ ମାଲିକୁ କହିବ ଆଉଗୁଟେ ବରେହି ଦେବ।
ଆମର୍ ଏଇ ଜାହଜର ଚାର୍ ଟା କବାଟ ଅଛି ଯେଟାକୁ ଏମର୍ଜେନ୍ସି କହନ୍ତି,୨ ଟା ଆଗ ର୍ ଆଉ ୨ଟା ପଛ୍ କୁ।
ଶିମିଳିପାଳ୍ ଉପର୍ ଦେଇକି ଗନେ ଆଉ ଯଦି ଦେବକୁଣ୍ଡିଆ ମେଘ ଘଟ୍ କି ରହିଲା ତାହେନେ ଉଡାଯାହାଜ ଟିକେ ହଲିଲା ରଙ୍କ ନାଗିବ,ମା ହିଙ୍ଗୁଳାଙ୍କୁ ଡାକି ଆଖି ବନ୍ଦ୍ କରି ଖାସି ଗୁଟା ମାନ୍ ସିକ୍ କରି ଦେବ।
ଯେ ସିଟ୍ ର ବସିଚ ତା ତଳେ ଗୁଟେ ଜାକେଟ୍ ରଙ୍କ ଅଛି ଯଦି କେତେବେଳେ ଇଂଜିନ୍ ଖରାପ ନାଗି ବୁଢା଼ବଳଙ୍ଗର ଉଲ୍ହେଇତେ ପଡିଲା ତାହେନେ ସେଟାକୁ ପିନ୍ଧି ଫୁଙ୍କି ଦେବ ଫୁଲି ଗନେ ଡେଇଁପଡିବ ପାଣିକୁ,ଅଣ୍ଟା ଭାଙ୍ଗିନେ ଆମେ ଦାୟୀ ନୁହେଁ,ନଦୀର ପାଣି ବେଶି ନାହିଁ ଆମେ କିସ କରିବା।
ଆଉ ଭିତ୍ ର ଯଦି ପବନ୍ କମିଗଲା ତାହେନେସେ ଉପରୁ ଗୁଟେ ମୁଖା ଖସିବ,ତାକୁ ବାନ୍ଧିଦବ ଭଲ୍ ସେ,ଆଗ ନିଜେ ବାନ୍ଧ ବ ତାପରେ କଡ଼ ନୁକ କଥା ଭାବ୍ ବ।
ବେଗ୍ ପତ୍ର ଯାହା ଆଣିଚ ତାକୁ ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ନହେନେ ଗୁଡ଼ ତଳେ ରଖିବ,ଗଞ୍ଜା ନଢେଇନାଗି ଯିଏ ଶରତ ହାଟକୁ ଯାଉଚ ଆଉ ବେଗ୍ ରେ ଯଦି ଗଞ୍ଜା ରଖିଚ ତାହେନେ ତା ଖାଇବା ନାଗି ଖୁଦ ଆମେ ଦେବୁନି,ତମେ ତମର୍ ବେବସ୍ଥା କର୍ ବ।
ଆଉ କିଛି ସମୟ ପରେ ମାଲି ଆଉ ମୁଁ ଖାଇବା ନେଇକି ଯିବା,କେର୍ କ ହାଟରୁ ଯେ ଖାସିଟା ଆଣିଥିଲୁ ଗତଥର ତାର୍ କସା ଆଉ ବାର୍ପଦା ମୁଢି଼ ଆଜିର ଖାଇବା ମେନୁରେ ଅଛି,ଆଉଗୁଟେ କଥା,ଖାଇକି ଝର୍କା ପଟେ ହାଡ଼ ଫିଙ୍ଗିନେ ଆସ୍ କି ତମ୍ ରି ଉପରେ ପଡ୍ ବ,ଖାଇତେ ଯେ ଶାଳ୍ ପତ୍ର ଠୁଲା ଦେବା ସେଥ୍ ର ରଖ୍ ବ।
ଆଉ ଗୁଟେ ମେନ୍ କଥା,ବିଡି଼ ଫିଡି଼ ଟଣା ମନା ଏଠି,ପାଇଖାନା ଭିତ୍ ର ବି ନୁହେଁ,ଘର ପହଞ୍ଚିନେ ଯେତେ ପିଇବ ପିଅ ଆମର୍ କିଛି କହିବାର୍ ନାହିଁ।
ସାମ୍ ନାର ଯେ ଟିଭି ଅଛି ସେଥିର ଛଉ ନାଚ ଦେଖିକି ଘର ଯାଏଁ ପହଞ୍ଚି ଯାଅ ଏତ୍ କି କହି ମୁଁ ରହୁଚି।
ଉହ୍ଲେଇଲା ବେଳକୁ ଦେଖିକି ଜିନିଷ କାଢିବ ଉପରୁ କାହା ମଥାଫଥା ଫଟେଇବନି।
ଏଇନା ଆମେ ଶରତ୍ ପହଞ୍ଚିବା,ସବୁ ଫେର୍ ସେ ସେ ବରେହି ବାନ୍ଧି ମାରାଂବୁରୁ,ମା ବାସୁଳୀ,ମା ଜ୍ବାଲାମୁଖି,ମା ହିଙ୍ଗୁଳାଙ୍କୁ ଡାକ ଭଲ୍ ସେ ପହଞ୍ଚି ଗଲ ବୁଲି।
kichhikathaokabita 